روزمرگی

Nmap — «زنگ در شبکه»

• مثلِ اینکه توی همسایگی وایسی و با شیپور کوچیک بپرسی: «کی خونه‌ست؟» — میگه چه دستگاه‌هایی روشن‌اند.

• مثل لیست مهمانای یه مهمونی: می‌گیره چه سرویس‌هایی (مهمونا) اومدن و با چه ورژنی (لباسشون).

• مثل چک‌لیست قبلِ خواب: از در و پنجره بگردی ببینی کدوم‌ها قفل‌اند/بازن.

• مثل جستجوی کانال تلویزیون روی رادیو: می‌فهمی کدوم کانال‌ها تو شبکه‌ت «پخش» می‌کنن.

Metasploit — «جعبه ابزارِ هکر اخلاقی»

• مثل کلیدسازیه که قبل از ساخت کلید، از صاحب خونه اجازه می‌گیره تا قفل رو تست کنه.

• مثل یه بازی «تست قفل» تو شهربازی؛ می‌شه بازش کنی تا بدونی امنه یا نه.

• مثل دکترِ کامپیوتر: با ابزارهاش علائم رو بررسی می‌کنه و درمان (پَچ) پیشنهاد می‌ده.

• مثل اجرای یک سناریوی فیلم دزدی توی شبیه‌ساز — فقط به‌قصد اینکه بفهمی چه جاهایی باید چراغ بذاری.

Aircrack-ng — «حمله وای‌فای»

• مثل امتحان کردن همه کلیدها — تا ببینی کدوم کلید به قفل وای‌فای می‌خوره.

• مثل ایستادن جلوی کافه و گوش کردن به اسم رمزِ وای‌فای که صاحب کافه فریاد زد.

• مثل تستِ قفلِ دوچرخه با دسته‌کلیدِ میلیونی: می‌بینی کدوم کلید کار می‌کنه (برای فهمیدن ضعف رمز).

• مثل چک کردن اینکه آیا همسایه هنوز رمز پیش‌فرض مودمشو نگذاشته 

Burp Suite — «جاسوسِ مودبِ بینِ مرورگر و سرور»

• مثل مترجمی که وسط حرف‌های دو تا دوست می‌نشیند و می‌گه «یه ثانیه، چی گفتی؟!» تا مطمئن شه حرف نادرست یا خطرناک رد نشده.

• مثل اینکه بسته پستی میاد، شما بازش می‌کنی ببینی چیزی توش نیست که خطا داشته باشه، بعد دوباره می‌بندی و می‌فرستی.

• مثلِ ویرایشگرِ زیرنویسِ فیلم: همه درخواست‌ها/جواب‌ها رو می‌بینی و می‌تونی جای اشتباه (XSS/SQLi) رو علامت بزنی.

• مثلِ معلمی که امتحان‌های وب‌سایتت رو می‌خوانه و می‌پرسه «کَجاش می‌تونه تقلب باشه؟»

John the Ripper — «آزمون قدرت رمز»

• مثل امتحان کردن رمز «۱۲۳۴۵۶»، «password»، یا اسم سگت برای باز کردن قفل گوشی‌ِ قدیمیت.

• مثلِ بازی حدسِ پسورد بین دوستان: می‌بینی چقدر رمزت قابل حدسه.

• مثلِ قرار دادن چندین کلید توی قفل‌گاه و دیدن اینکه کدوم قفل زود باز می‌شه — برای اینکه بفهمی رمزها چقدر امن‌اند.

• مثلِ مشورت با یه نفر که می‌گه: «آره، اکثر آدم‌ها تاریخ تولد رو می‌ذارن» — یعنی هشدار برای انتخاب رمز بهتر.

جمع‌وجور و کاربردی — چی از این‌ها برداریم؟

• اگر سایت وردپرس داری: اول با Nmap بررسی کن، بعد با Burp بررسی کن ورودی‌های فرم رو، و John رو برای تست رمزهای کاربران (روی یک دیتابیس آزمایشی) بذار.

• همیشه اجازه بگیر؛ هر جا «شوخیِ امنیتی» می‌کنی، مستند کن و گزارش بده.

چرا باید این ابزارها رو بلد باشی؟

• برای پیدا کردن نقاط ضعف قبل از اینکه مهاجم پیدا کنه.

• برای یادگیری ساختاری امنیت و شبکه به‌صورت عملی.

• اگر سایت دارید (مثل وردپرس)، می‌تونید خودتون چک کنید که حمله‌پذیر نیست.

• یه امتیاز قشنگ توی CV یا مصاحبه‌های امنیتی: «آره با کالی و ابزارهاش کار کردم».

نکات مهم و ریسک‌ها

• فقط روی سیستم‌هایی که اجازه دارید تست کنید. بدون اجازه = جرم.

• ابزارها قدرتمندن ولی اگر اشتباه استفاده بشن، ممکنه سیستم خودتون آسیب ببینه.

• یاد بگیرید که نتایج رو تفسیر کنید، نه فقط اجرا.

• امنیت مثل یه سفره بی‌پایانه: فقط ابزار داشتن کافی نیست، فرآیند و مانیتورینگ هم لازمه.

جمع‌بندی

خب، تا اینجا با چند تا از ابزارهای مطرحِ کالی لینوکس آشنا شدید، می‌خوام شما رو تشویق کنم: کالی رو روی ماشین مجازی نصب کنید، باهاش بازی کنید، اشتباه کنید، یاد بگیرید. چون امنیت فقط ابزار نیست، تجربه هست.